Σπονδυλικοί όγκοι
Οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Οι κακοήθεις όγκοι διαχωρίζονται σε πρωτογενείς (ξεκινούν από την σπονδυλική στήλη) και σε δευτερογενείς (έκαναν μετάσταση στην σπονδυλική στήλη από τον πνεύμονα, τον μαστό, τον προστάτη, το στομάχι, το έντερο, το νεφρό, το μελάνωμα ή το λέμφωμα). Ασθενείς που γνωρίζουν την πρωτοπαθή εστία ενός καρκίνου, αναμένουν σε ένα ποσοστό άνω του 10% την εμφάνιση μετάστασης στην σπονδυλική στήλη.
Συμπτώματα
Υπάρχουν όμως και ασθενείς που δεν γνωρίζουν την ύπαρξη κακοήθειας και εμφανίζουν συμπτώματα για τα οποία προσέρχονται για έλεγχο στον Ορθοπεδικό. Τέτοια συμπτώματα είναι:
Πόνος στην πλάτη, στη μέση, στον αυχένα που εντείνεται με την πάροδο του χρόνου. Ο πόνος γίνεται ακόμα έντονος κατά τον ύπνο και ξυπνά τον ασθενή ή δεν τον αφήνει να μπορέσει να σηκωθεί το πρωί. Ο πόνος μπορεί να εκτείνεται και στα χέρια ή στα πόδια. Ο ασθενής αισθάνεται μούδιασμα, δυσκολία βάδισης, παράλυση. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σταδιακά και να εντείνονται ή να εκδηλωθούν με έντονο απότομο πόνο που μπορεί να οφείλεται σε κάταγμα σπονδύλου που πιέστηκε και έγινε εύθρυπτος εξαιτίας του όγκου.
Ασθενείς με τα παραπάνω συμπτώματα που δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από καρκίνο, πρέπει να επισκέπτονται αμέσως Ορθοπεδικό Σπονδυλικής Στήλης. Εκτός από το ιστορικό του ασθενούς που θα λάβει ο ιατρός και την κλινική εξέταση, θα ζητήσει μαγνητική τομογραφία η οποία ενδείκνυται για τον έλεγχο των όγκων της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί να απαιτείται και σπινθηρογράφημα οστών.
Αντιμετώπιση όγκων σπονδυλικής στήλης
- Εάν η μαγνητική τομογραφία δείξει όγκο στη σπονδυλική στήλη, τότε διενεργείται άμεσα βιοψία της σπονδυλικής εστίας με γενική νάρκωση του ασθενούς, σε χειρουργική αίθουσα υπό την καθοδήγηση αξονικού τομογράφου ή ακτινοσκοπικού μηχανήματος, έτσι ώστε να ληφθεί ιστός για ιστολογική εξέταση.
- Εάν ο όγκος είναι καλοήθης, αφαιρείται χειρουργικά, με διάφορες τεχνικές, αναλόγως του σημείου που βρίσκεται και των νεύρων που προσβάλει.
- Εάν ο όγκος είναι κακοήθης πρωτοπαθής, αφαιρείται άμεσα ο προσβληθείς σπόνδυλος διότι η διάβρωσή του από τον όγκο μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση της σπονδυλικής στήλης και αιφνίδια παράλυση. Διενεργείται σωματατεκτομή/σπονδυλεκτομή και ακολουθεί σπονδυλοδεσία με διάφορες τεχνικές, αναλόγως της θέσης, ή τον αριθμό των προσβεβλημένων σπονδύλων. Ο καθαρισμός των σπονδύλων από τον όγκο μπορεί να είναι εξαιρετικός από χειρουργό σπονδυλικής στήλης με εμπειρία σε ογκολογικά χειρουργεία, αλλά ποτέ δεν θεωρείται απόλυτος γι΄ αυτό και απαιτείται συνεχής επανέλεγχος. Ο ασθενής αναχωρεί από την κλινική και σύμφωνα με τις οδηγίες του Ογκολόγου – Παθολόγου που πρέπει να επισκεφθεί, μπορεί να υποβληθεί και σε άλλου τύπου προληπτική θεραπεία (π.χ ακτινοθεραπεία) για την εξάλειψη τυχόν καρκινικών κυττάρων που διέφυγαν.
- Εάν ο όγκος στη σπονδυλική στήλη είναι κακοήθης μεταστατικός, κατ΄ αρχήν ελέγχεται ολόκληρη η σπονδυλική στήλη για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν και άλλες εντοπίσεις διότι το φαινόμενο είναι συχνό.
Σε μεταστατικούς όγκους που καταλαμβάνουν μέρος ή όλο το σπονδυλικό σώμα εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια με εξαιρετική επιτυχία η κυφοπλαστική που πολλές φορές συνδυάζεται με βιοψία. Γίνεται πρώτα η βιοψία του παθολογικού σπονδύλου και στη συνέχεια η κυφοπλαστική που προσφέρει μερική καταστροφή του όγκου, αναλγησία και μηχανική σταθερότητα.
Στο ερώτημα πότε πρέπει να υποβάλλεται σε ένα σχετικά βαρύ ως προς τη διάρκεια χειρουργείο σπονδυλικής στήλης ένας ασθενής με μεταστατικό καρκίνο, η απάντηση είναι ότι πρωτίστως πρέπει ο ασθενής να ανακουφιστεί από τους αφόρητους πόνους, τη συνεχή νευρολογική επιδείνωση και την κατάρρευση της σπονδυλικής του στήλης που σημαίνει πλήρη ακινητοποίηση. Βεβαίως, ένα χειρουργείο αρκετών ωρών με γενική νάρκωση, αποφασίζεται σε συνάρτηση με την ηλικία του ασθενούς, τον τύπο και την επιθετικότητα του καρκίνου, τη νευρολογική κατάσταση τα άλλα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Ωστόσο, συνήθως το χειρουργείο έχει καλά αποτελέσματα.
Στο χειρουργείο αφαιρείται ο όγκος και σταθεροποιείται η σπονδυλική στήλη. Διενεργείται σωματατεκτομή/σπονδυλεκτομή και ακολουθεί σπονδυλοδεσία με διάφορες τεχνικές, αναλόγως της θέσης, ή τον αριθμό των προσβεβλημένων σπονδύλων.
Στην επέμβαση, υπάρχει ένας επιστημονικά αποδεκτός κίνδυνος μετεγχειρητικής νευρολογικής επιδείνωσης και είναι πιθανή η ύπαρξη υπολειμματικής νόσου.
