Με ανοιχτή σπονδυλοδεσία διενεργούνται η οπισθοπλάγια αυχενική σπονδυλοδεσία και η οπίσθια αυχενοθωρακική σπονδυλοδεσία.
Αναλυτικά:
Οπισθιοπλάγια σπονδυλοδεσία
Οπισθιοπλάγια σπονδυλοδεσία με τη χρήση οστικού αυτομοσχεύματος η αλλομοσχεύματος με ή χωρίς διαυχενικές βίδες χρησιμοποιείται πολύ συχνά σε συνδυασμό με αποσυμπίεση.
Έχει αρκετά μεγάλη επιτυχία σε επιλεγμένους ασθενείς και είναι μια εύκολη τεχνική που αποσυμφορίζει επαρκώς τα νευρικά στοιχεία αποφεύγοντας τους κινδύνους της πρόσθιας προσπέλασης και μειώνοντας την πιθανότητα του σχηματισμού ψευδάρθρωσης. Η κύρια ένδειξη για την μέθοδο αυτή είναι η οσφυαλγία δισκογενούς αιτιολογίας ή ως αποτέλεσμα της νόσου των μικρών αρθρώσεων.
Αν η σπονδυλοδεσία είναι επιτυχής, η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης θα περιοριστεί και ως αποτέλεσμα αυτού θα περιοριστεί το αίτιο του πόνου.
Αν γίνει επιπλέον σπονδυλοδεσία με διαυχενικές βίδες, μπορεί να δώσει άμεσα σταθερότητα στο επηρεασμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης και να μειώσει τη συχνότητα του σχηματισμού ψευδάρθρωσης στο 5%. Πολλές μελέτες επιβεβαιώνουν την συμβολή της παραπάνω διαδικασίας στην καλύτερη ενσωμάτωση του οστικού μοσχεύματος και την επιτυχία της οστικής σπονδυλοδεσίας. Πάντως, η σωστή επιλογή του ασθενή και η προσεκτική διάγνωση είναι πολύ σημαντικά γιατί ακόμη και άριστη εικόνα στην μετεγχειρητική ακτινογραφία δεν σημαίνει υποχρεωτικά και αντίστοιχο κλινικό αποτέλεσμα.
Στα πλεονεκτήματα της οπισθιοπλάγιας σπονδυλοδεσίας/αποσυμπίεσης περιλαμβάνονται η ευκολία αυτής της τεχνικής και η δυνατότητα που προσφέρει να αποσυμφορηθούν επαρκώς τα νευρικά στοιχεία αποφεύγοντας ταυτόχρονα και τους πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με την πρόσθια προσπέλαση. Ένα σημαντικό μειονέκτημα αυτής της τεχνικής είναι η μεγαλύτερη πιθανότητα για τραυματισμό στο μυϊκό σύστημα γύρω από την σπονδυλική στήλη.
Τα αποτελέσματα αυτής της τεχνικής είναι από καλά έως άριστα και κυμαίνονται κατά προσέγγιση από 40% έως 80%. Αν ο πόνος μετά την επέμβαση επιμένει, πιθανόν να οφείλεται στη θέση του μοσχεύματος ή την μη επαρκή σταθεροποίηση ακόμη και με την χρήση διαυχενικών βιδών που μπορεί να επιτρέπει κάποιου είδους κίνηση στους παρακείμενους σπονδύλους. Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με την προσθήκη διαμεσοσπονδύλιας σπονδυλοδεσίας.
Ανάλογης τεχνικής είναι και η ανοιχτή οπίσθια αυχενοθωρακική σπονδυλοδεσία
