Σύνδρομο διάχυτης υπερόστωσης
Η διάχυτη ιδιοπαθής σκελετική υπερόστωση (DISH) χαρακτηρίζεται από οσφυαλγία και δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης. Προκύπτει από την εναπόθεση οστεόφυτων σε μη φυσιολογικές θέσεις της σπονδυλικής στήλης αλλά και σε άλλα μέρη του σώματος (γοφούς, πτέρνες). Εκδηλώνεται κυρίως σε άνδρες άνω των 50 ετών.
Διαφέρει από την κοινή οσφυαλγία διότι πρόκειται για μία κατάσταση που συνοδεύεται από ασβεστοποίηση και οστεοποίηση των σπονδυλικών συνδέσμων. Προσβάλλει τον αξονικό σκελετό και ιδιαίτερα τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, αλλά και τις περιφερικές αρθρώσεις, και γι’αυτό και ο όρος διάχυτη σκελετική υπερόστωση. Ακτινολογικά χαρακτηρίζεται από ασβεστοποίηση και οστεοποίηση των καταφύσεων (ενθέσεων) των συνδέσμων, τενόντων και αρθρικών θυλάκων.
Η σειρά συχνότητας προσβολής της σπονδυλικής στήλης είναι πρώτα η θωρακική μοίρα και στα επίπεδα από τον έβδομο ως τον ενδέκατο θωρακικό σπόνδυλο, η αυχενική μοίρα και τέλος η οσφυϊκή μοίρα.
Μπορεί να εξελίσσεται προοδευτικά και καθώς επιδεινώνεται, εμφανίζει κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα:
- Πόνος στην πλάτη ή σε άλλες προσβληθείσες περιοχές (ώμος, αγκώνας, γόνατο, φτέρνα)
- Ακαμψία και μειωμένο εύρος κίνησης
- Δυσκολία στην αναπνοή ή στην κατάποση
- Πίεση στο νωτιαίο μυελό με απώλεια αισθητικότητας και παράλυση στις πληγείσες περιοχές, σε προχωρημένες περιπτώσεις που συνδυάζετε και με σπονδυλική στένωση.
Η DISH έχει συσχετισθεί με αλλαγές στο μεταβολικό σύστημα. Διάφοροι παράγοντες που συνδέονται με την ανάπτυξή της είναι η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, τα μη φυσιολογικά επίπεδα αυξητικής ορμόνης, μεταβολικές παθήσεις, η λήψη ορισμένων φαρμάκων.
Η θεραπεία περιλαμβάνει τόσο συντηρητικά μέσα όσο και χειρουργική αντιμετώπιση. Ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση είναι οι καταστάσεις που δυνητικά μπορούν να αποβούν απειλητικές για τη ζωή του ασθενούς ή επι αποτυχίας της συντηρητικής θεραπείας. Διενεργείται αποσυμπίεση των νευρικών ριζών, εφαρμόζονται χειρουργικές τεχνικές για την αποσυμπίεση της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα, αντιμετωπίζονται κατάγματα της σπονδυλικής στήλης που είναι συχνά και γίνεται σταθεροποίηση της Σ.Σ με οπίσθια ή πρόσθια σπονδυλοδεσία.
